Als trapsteller bij De Vries Trappen maak je deel uit van het serie- of maatwerkteam. Maar wil je na een aantal jaren seriewerk maatwerk gaan doen, dan kan dat ook. Iedereen krijgt bij ons de kans om te wisselen tussen beide teams. Die kans greep Johan Visser. Na twee jaar seriematig werk ging hij in opleiding bij Henk Schaap, die al meer dan 21 jaar ervaring heeft als trapsteller bij De Vries Trappen.
Timmerman in hart en nieren
Om de kneepjes van het vak te leren is Johan bij Henk helemaal aan het juiste adres. Al van jongs af aan houdt Henk zich bezig met het vak. “Ik was vroeger altijd al aan de gang met hout”, vertelt Henk. “Dan nam mijn vader hout mee naar huis en gingen we er samen mee aan de slag. Ik ben er echt mee opgegroeid. Als ik vakantie had dan moest mijn vader vaak nog een week werken. Dan ging ik niet vakantie vieren, maar met hem mee. Dat vond ik veel leuker!” En raad eens waar zijn vader werkte? De Vries Trappen! Geen wonder dus dat hij uiteindelijk zelf ook bij ons belandde. “Toen ik mijn diploma had gehaald werd ik gelijk gebeld door DVT of ik hier wilde werken. Ik kon direct aan de slag en ik kon door mijn eigen vader opgeleid worden.”
Trots op het eindproduct
Waar Henk gelijk al voor het vak koos had Johan eerst andere plannen. “Ik wilde automonteur of profvoetballer worden”, lacht Johan. “Na de opleiding tot automonteur heb ik ongeveer twee jaar bij een garage gewerkt, maar toen kwam de recessie. Toen heb ik via uitzendbureaus allerlei soorten banen gedaan. Dakbedekking, kozijnen, een metaalfabriek… Mijn cv is echt super lang. Uiteindelijk kwam ik via het uitzendbureau bij DVT terecht.” En dat bevalt zo goed dat Johan inmiddels alweer drie jaar werkzaam is bij ons. “Ik wilde in ieder geval geen kantoorbaan, maar met mijn handen bezig zijn. Het mooiste aan dit werk vind ik de vrijheid die je krijgt en het feit dat je elke dag weer een eindproduct aflevert. Je ziet dan echt het werk dat je geleverd hebt. Bovendien hebben ook anderen er veel plezier van. Of je nou bij een woning of een bedrijf een trap monteert, er wordt altijd veel gebruik van gemaakt dus het moet ook gewoon goed zijn.” Henk is het daar helemaal eens. “Trots is dat je een hele mooie trap compleet en netjes af kunt leveren. En dat de klant dan ook tevreden is en je complimenten geeft over hoe mooi de trap er wel niet in staat. Dan kun je trots zijn op je werk.”
Goed op elkaar ingespeeld
Inmiddels is Johan al bijna een jaar bij Henk in opleiding en zijn ze echt een team geworden. Dat kan ook haast niet anders als je een jaar lang elke dag met elkaar samenwerkt, toch? “In het begin was het wel even wennen”, vertelt Johan. “Maar ik zit ook bij Henk in het team om het te leren natuurlijk. Neem bijvoorbeeld het staandeweg opbouwen van een trap, dat doen in het seriewerk helemaal niet dus dat was even nieuw. Maar nu is dat ook gewoon routine geworden.” “We hoeven eigenlijk niet meer af te spreken wie wat doet”, vult Henk hem aan. “Johan weet automatisch waar hij heen moet en ik ook, we hoeven elkaar niks meer uit te leggen.” “Als er wel een keer iets is wat niet lukt dan komt hij ook gelijk bij mij en blijft hij niet zelf doorprutsen,” vervolgt Henk. “Dat vind ik heel goed aan hem. En ik kan altijd goed met hem lachen.” De grapjes onderling, dat wordt andersom ook gewaardeerd. “Maar tijdens het monteren zelf hebben we daar geen tijd voor, dan werken we lekker door”, vertelt Johan. “Als je aan het werk bent moet je goed blijven opletten, je werkt wel boven een trapgat en er moeten geen ongelukken gebeuren,” legt Johan uit. “Maar tijdens (koffie-)pauzes kletsen we natuurlijk wel veel. Of onderweg.”
Favoriete trap
Als ze konden kiezen, welke trap zouden ze dan zelf willen? Hun keuze komt wel enigszins overeen. Johan: “Als ik mocht kiezen zou ik thuis een eiken Z-profieltrap willen of een mooie keepboomtrap met zwarte ijzeren balusters erin. En dan wil ik er stalen slijtstrippen in. Die combinatie vind ik persoonlijk het mooist. Maar ik zit nu in een huurhuis, dus dat kan pas gebeuren als ik ooit een huis ga kopen.”
Henk: “Een halfslagtrap met eiken treden en verder niet al te veel poespas. Ik vind eiken echt heel mooi, mooi licht. En dan een paar witte bomen erbij… Ik woon in een simpel huis, dus de trap moet ook niet te ingewikkeld. Maar zo ver ben ik nog niet. Er moet nog wel eens een nieuwe trap in, maar er moeten eerst nog een hoop andere dingen gebeuren.”
Johan: “Qua kleur is dat ook een beetje wat ik bedoel, maar dan in een andere soort trap. Het hangt ook heel erg van het karakter van het huis af. Maar los van het huis, dan vind ik dat nog steeds het mooiste.”